Znacie dzieci, a raczej młodzież z dysleksją, prawda? Ćwiczycie z nimi ortografię, prawda? No nie mówcie, że nie, bo nie wierzę, że któregoś z terapeutów (logopedę, nauczyciela, pedagoga, rodzica) nie denerwuje „ktury”, „karzdy” czy „hszonszcz”. Tylko jak wyćwiczyć umiejętność pisania dobrze ortograficznie z takim 14letniem dyslektykiem (lub dysortografikiem), który jest już w „tym słynnym” wieku, wszystko mu obojętne, a reguły ortograficzne ma wykute na blachę…
