Dlaczego dzieci wielojęzyczne zaczynają mówić później?

Pytanie w tytule dość przewrotne 🙂

Mówi się nadal na forach, że dzieci dwujęzyczne zaczynają mówić później niż ich rówieśnicy posługujący się jednym językiem. Postanowiłam sobie pójść głębiej w tę tezę i zastanowić się DLACZEGO dzieci dwujęzyczne zaczynają mówić później.

I wyszło na to, że rzeczywiście jest jakiś odsetek dwujęzyczków, które zaczynają później mówić. Przyczyny tychże późniejszych gadek to najczęściej:

• przyczyny typowo środowiskowo – albo do dziecka nikt nie mówi, albo zalewa się je potokiem słów i maluch nie ma jak ani kiedy powiedzieć czegoś; dziecku musimy dać czas na odpowiedź,
• pewne „problemy” w trakcie porodu – lekkie niedotlenienie – najczęściej – powoduje późniejsze kształtowanie się ośrodków mowy w mózgu; w takich przypadkach terapia stymulująca jest często niezbędna,
• nieustalona dość długo lateralizacja lub jej skrzyżowanie daje obraz w postaci późniejszego rozwoju mowy – potem – najczęściej – przechodzi w problemy z czytaniem i pisaniem,
• niedosłuchy, niedosłuchy, niedosłuchy – choroba cywilizacyjna niestety 🙁 dzieciaki otoczone są tyloma bodźcami, że szkodzi to słuchowi; jestem za profilaktyką badań słuchu u dzieci przynajmniej co dwa lata,
• wszystkie choroby górnych dróg oddechowych mogą powodować niedosłuch! A niedosłuch to późniejsza mowa,
• problemy autystyczne – cierpi na nie co 88 dziecko.. to wcale niemało; autyzm nie jest zależny od jedno- czy dwujęzyczności.

Opóźnienia w rozwoju mowy ma co piąte dziecko dwujęzyczne.

Opóźnienia w rozwoju mowy ma co piąte dziecko jednojęzyczne. 🙂

Więc tego.. prosta matematyka mówi, że dzieci dwujęzyczne NIE zaczynają mówić później od jednojęzycznych. Mogą zaczynać później od statystycznych rówieśników. Wtedy należy się zastanowić DLACZEGO nie zaczynają w tym samym wieku. I poszukać przyczyny. Gdzie indziej niż w dwujęzyczności, bo ta nie powoduje opóźnień w rozwoju mowy. Poczytajcie C. Baker 😉