Katarzyna Czyżycka. Polski logopeda dzieci dwujęzycznych.
Zadaniem Ani (8 l.) było dokończyć opowiadanie. To częste ćwiczenie – robię je z dziećmi, które potrafią już pisać. Ja zaczynam (najczęściej piszę to, co mi ślina na język przyniesie), potem dzeciaki piszą kolejne trzy zdania, potem ja… i tak w koło aż nie dojdziemy do jakiegoś (nie)przyjemnego zakończenia.Taki sam plan miałam na te zajęcia.Napisałam: – Nadeszła wiekopomna chwila – zaczął swoje przemówienie Gustaw– Nie…
Czasem między mną i dzieckiem na zajęciach wywiązuje się zupełnie niezaplanowany dialog. A że ja zołza jestem, to czasem ciągnę do końca. Tym razem nie musiałam…. Kasia (biorąc na ręce Michałka): Michał, aleś ty ciężki. Gdzie ty taki ciężki urosłeś?”Michał: „W przedszkolu” Kasia (pokazując obrazek): „To jest królewna”Olek: „To tak jak ja, tylko ja jestem chłopiec.” Tomek kichnąłKasia: „Na zdrowie!, 100 lat!”Tomek (oburzony): „Ale ja…
Ech… wszystko bez sensu. Chciałabym tak wiele napisać, a tak mało mogę. Opowiem zatem o czymś, o czym opowiedziała mi wcześniej Ania.Otóż Ania stała sobie grzecznie na przystanku. Obok niej stał na oko 5 – letni chłopiec z babcią. W górze leciał samolot. Mały podniósł rączkę do góry i zawołał:– Patrz, babciu, czarownice zapi****lają samolotem!
„(K)asia, Nisia am chcesz” Najcudowniejsze dzisiejszego dnia. Najwspanialsze, bo pierwsze 4letniej Weroniki. Co z niego wynika? Nigdy więcej nie miej coli w gabinecie. Nie pozwól zaglądać dziecku do szafki, w której jest nutella. 🙂
Pan Janek cierpi na afazję motoryczną. Polega to m.in. na tym, że facet wie, że chce COŚ KONKRETNEGO powiedzieć, ale kiedy już zaczyna TO mówić, usta i język układają mu się w zupełnie inne wyrazy. Skutek jest taki, że praktycznie cały czas słychać „nie mogie, nie mogie, nie mogie” i parę innych zwrotów zapamiętanych przez mózg Wczoraj, po raz kolejny, ćwiczymy „jestem”.Kasia: Powtarzamy: jestem złyJan: Jes-tem złyKasia:…
Dzisiaj będzie niekonwencjonalnie. O kilku „przypadkach” z ostatniego czasu. Pompon. Sprawdzam, co maluchy pamiętają z ostatniego roku. Pokazuję na „I”.Kasia: Co to jest?Tosia (2 l.): Litera! 🙂 I nie miała racji? U Karoliny (5 l.) było bardzo podobnie. Grzecznie pytam: Gdzie jest „U”??Karolka (pokazując na tablicę samogłosek): gdzieś tu…. Olivier (4 l.) na pytanie: Ile tu jest jabłek?Odpowiedział: DuuużoJabłek było 9. 🙂 Maksymilian (6 l.) za to…
Kiedy pracuje się z dzieciakami, nie jest trudno zauważyć, że często interesują je tematy „dorosłe”. Zwłaszcza widać to w grupach dzieci. Ponieważ dwa miesiące (wakacje) nie miałam zajęć grupowych, dlatego pierwsze zajęcia i od razu jestem zdziwiona. W przedszkolu Mateusz (5 l.) przytula do siebie Milenkę (5 l.), choć nie wygląda, żeby ta miała na to specjalną ochotę.Kasia: Mateusz, no co ty robisz. Zostaw Milę.Mateusz:…
Rozmówki z Karolinką (4, 5 l.)Kasia: A co było na obiad w przedszkolu?Karola: Makaron z potartą marchewkąKasia (z misją): To pyszne, na pewno zjadłaś całeKarolka: Bez mięsa??!! No co ty… przecież to nie jest jedzenie dla ludzi!!
Karolek (4l.) ma opóźniony rozwój mowy. Od wakacji chodzi do przedszkola, gdzie nauczył się tajemniczych słów „proszę, dziękuję, przepraszam”.Kasia: O, jaki ty jesteś grzeczny i uprzejmy, Karolku.Karol (z pełną powagą): No cóż, jestem 🙂
Oglądam z Karoliną (4,5 r.ż.) obrazki z Kubusiem Puchatkiem. Na obrazku Kubuś, Kłapouchy i Tygrysek łowią ryby siedząc na mostku.Kasia: O, Karola, zobacz: tu Kłapouchy i Kubuś. Co oni robią?Karolia: Rzucają kamieniami do rzeki.Kasia (:o?): A po co?Karolina: Żeby trafić w rybęKasia: A jak już trafią kamieniem w rybę to co robiąKarola (z entuzjazmem): ZWIEWAJĄ!!! Zdjęcie pobrane z http://puchatek.swiatbajek.net/tapety/1024×768/kubus-puchatek-tapeta-20.jpg