Samogłoski, czyli Glutem w nią!

O tym, jak uczyć rozpoznawania samogłosek pisała Ela. Pamiętam, że wspomniałam wtedy o Glucie. O tym, że z każdego śmiecia można zrobić pomoc logopedyczną. Znalazłam film – stary – o tym jak uczyliśmy się z Misiem samogłosek. One powieszone na ścianie, a on czyta je rzucając w nie Glutem własnie. Jeden minus – nie mogłam włączyć głosu, za co bardzo Was przepraszam. Głos Małego jest zbyt charakterystyczny, a ja chcę by chłopiec pozostał anonimowy. Ale mam nadzieję, że zabawa sama w sobie Wam się spodoba.

Składniki:

– małe kartoniki, na których zapisujemy samogłoski,

– Glut (takie niewiadomoco o mega-ohydnej konsystencji)

– taśma klejąca;)

Przygotowanie:

1. Na kartonikach zapisujemy samogłoski

2. Przyklejamy kartoniki do ściany, tablicy korkowej na wysokości oczu dziecka

3. Dajemy Gluta do ręki dziecku

I GOTOWE 😉

Naukę czytania ZAWSZE zaczynamy od samogłosek. Zawsze od nich ponieważ są to głoski, co do których językoznawcy i logopedzi nie mają wątpliwości: występują w izolacji. A U I to trzy samogłoski, które występują w prawie wszystkich językach świata. E O Y są samogłoskami występującymi rzadziej, ale są 😉

Dla pewności, bez urazy, pozwolę sobie przypomnieć, że litery widzimy, a głoski słyszymy. Dlatego nie mówimy dziecku, że dzisiaj „nauczyłeś się mówić literki [r]”, bo aż uszy bolą;)

W języku polskim mamy osiem samogłosek. Do powyższego zestawu należy dołączyć Ą i Ę i już wszystkie będą razem. Ą i Ę uczymy dzieci na końcu, teraz nie zawracamy sobie nimi głowy. Dlaczego? Dlatego, że brzmią inaczej przed każdą grupą spółgłosek.

Czy dziecko może nie wymawiać samogłosek? Może. Najczęściej samogłosek nie wymawiają te dzieci, które nie mówią nic. Ale często dzieci z zaburzonym słuchem fonemowym mylą A z O lub U czy też O z U, A z E, o zamianach Y na I i odwrotnie nie wspominając 😉

Post dzisiaj krótki, bo nagle mi się nawał pracy zrobił jeszcze większy niż był:) Fajnie :D:)