Profilaktyka logopedyczna

Przychodzą do mnie dwulatki, które mają mnie, mamę, tatę i dziadków głęboko gdzieś, nie reagują, kiedy się je woła.

Przychodzą do mnie trzylatki, które nie mówią kompletnie NIC. NIC w żadnym języku, czasem zdarzy się jakaś „mama”, jakiś „tata”, jakieś „auto”.

Przychodzą do mnie czterolatki, które za Chiny ludowe nie są w stanie rozróżnić języków i nie, nie przełączają kodów, one kody mieszają niezależnie od odbiorcy.

Przychodzą do mnie pięciolatki, które seplenią…. strasznie. I ciągle piją z butelki.

Przychodzą do mnie sześciolatki, które zaczęły późno mówić, a teraz mają problemy z czytaniem.

I wiecie co?

Tylko 10% z tych dwulatków ma tak naprawdę mnie gdzieś – reszta nie słyszy, kiedy się je woła, podobnie jak nie słyszy niektórych dźwięków mowy lub „nie chce” słyszeć i konieczna jest natychmiastowa diagnostyka w kierunku autyzmu.

Tylko 10% tych trzylatków „się rozgada”, kiedy pójdzie do przedszkola. Reszta reprezentuje przeróżne zaburzenia mowy, czasem też autystyczne (niestety).

Tylko 20% z tych czterolatków nie rozróżnia języków, bo rodzice nie wprowadzili żadnej konsekwentnej metody rozdzielania języków w domu. Reszta jest najczęściej w grupie ryzyka zagrożenia dysleksją…

Tylko 1% z tych pięciolatków po odstawieniu butelki przestanie seplenić. Reszta kwalifikuje się na terapię dyslalii.

Wszystkie sześciolatki nauczą się czytać (nawet w dwóch językach!), jeśli wprowadzi się im właściwą metodę nauki. Głoskowanie nie jest tą metodą.

A czy wiecie, że

gdyby KAŻDE dziecko było RAZ NA ROK badane profilaktycznie przez logopedę to:

a) wielu z tych sześciolatków nie miałoby teraz problemów z czytaniem, a nawet nie zaczęłoby późno mówić,

b) logopeda nauczyłby rodziców wprowadzać język mniejszościowy dzieciom z ryzyka zagrożenia dysleksją (bo takie ryzyko widać już u trzylatków),

c) trzylatki nie musiałyby czekać na rozgadanie, a byłyby przebadane pod kątem zaburzeń mowy, słuchu i skierowane ewentualnie na diagnostykę autyzmu (bez plucia sobie w brodę matek i ojców, którym nikt nie powiedział, że dziecko może mieć zaburzenia słuchu/spectrum autyzmu),

d) każda matka i każdy ojciec wiedzieliby jak stymulować rozwój mowy ICH dziecka z uwzględnieniem jego cech charakterologicznych….

Dlatego uważam, że profilaktyka logopedyczna dzieci jest BARDZO ważna.
I mówcie sobie co chcecie 🙂

ps. Taka mała uwaga dla tych, co nie mają FB. Tu po lewej stronie jest taka zakładka facebooka – wejdźcie na nią od czasu do czasu, nawet jeśli nie macie konta. Profil Głoski jest publiczny – zobaczycie wszystko to, co widzą zarejestrowani użytkownicy. A na FB często wrzucam zdjęcia pomocy, które nie pojawiają się na blogu 🙂